بطور کلی سيستم هاي مديريت ديتابيس مكانيزمي براي ذخيره سازي و بازيابي اطلاعات فراهم مي كنند. دو مدل بسيار مهم براي مديريت ديتابيس عبارتند از: RDBMS و NoSQL

RDBMSها (مانند SQL SERVER، ORACLE، MYSQL) براي مديريت ديتابيس هاي رابطه اي مي باشند. با توجه به اینکه در عصر حاضر با حجم غول پیکري از داده ها دست و پنجه نرم می کنیم، سازماندهی و ساختارمندکردن داده ها، به ويژه در حجم هاي بسيار بزرگ به يك مشكل تبديل شده است. رويكرد ساختاريافتگي RDBMSهايي مانند SQL در مواجهه با داده هاي بزرگ موجب كند شدن كارايي و تداخل در مقياس پذيري ميگردد. بنابراين NoSQL بعنوان چارچوبي كاملاً متفاوت از پايگاه داده مطرح گرديد تا كارايي بالا و پردازشي سريع را در مقياس بزرگتري از اطلاعات فراهم آورد.

اصطلاح NoSQL نامي عمومي ست كه به مجموعه اي از پايگاه هاي داده اطلاق مي شود كه از زبان پرس و جوي ساخت يافته SQL يا مدل داده رابطه اي استفاده نمي كنند. گاهي اين اصطلاح را مخفف NotOnlySQL مي دانند تا تأكيد كنند كه طرفداران انواع دیتابیس های غير رابطه اي معتقدند كه دیتابیس های سنتي تنها راه موجود براي ذخيره سازي داده نيستند، امّا اين به اين معنا نيست كه به خودي خود انتخاب نادرستي باشند. در فایل ضمیمه توضیحات مختصری جهت آشنایی با دیتابیس سندگرای CouchDB ارائه شده که امیدوارم برای شما عزیران مفید واقع شود.