اول معذرت میخوام بخاطر مسیر تاپیک، چون جای دیگه ای نبود که بزنم و بخش برای اینجور سوالات تاسیس نشده.
سلام دوستان من در آستانه ی انتخاب رشته و شغل آینده ی خودم هستم تقریبا و 2 انتخاب دارم: پزشکی و مهندسی کامپیوتر(حالا کاری نداشته باشید که یکیش تجربیه و اون یکی ریاضی و...)
من توی این چند سال گذشته متوجه شدم که کلا به خیلی از مباحث کامپیوتری علاقه دارم، از طراحی سه بعدی گرفته تا هک و امنیت و برنامه نویسی و بازی سازی و... و توی همشون هم یه ناخنکی زدم ولی بخاطر حجم بالای درس هام هیچوقت نمیتونستم خیلی ادامه بدم و پیش برم و بیشتر مشغول درس و کار های روزمره بودم. کنکور امسال بدلیل بیماری ای که دارم و 2 عمل جراحیم، نمیتونم نتیجه بگیرم و حتی شاید نتونم روی صندلی کنکور بشینم.(متوجه هستم که ادامه دادن این مباحث حتما نیازمند تحصیل در دانشگاه نیست).
من برنامه نویسی رو یه مقدار کمی کار کردم و دوستش داشتم، ولی توی بعضی ویدئو ها توی یوتیوب دیدم که برنامه نویسی شاید چیزی نباشه که انتظارش رو داشته باشید: نشستن دائمی روی صندلی و کار در بعضی شرکت های بزرگ که تمام خلاقیت رو ازتون میگیره و بعضی مواقع کار زیاد باعث آسیب رسیدن به سلامتتیتون میشه و...
از یه طرف خودم آیندم رو به عنوان پزشک نمیبینم و خیلی علاقمند نیستم و از طرفی هم به کامپیوتر علاقمند هستم ولی میترسم وقتی وارد این کار بشم واقعا چیزی نباشه که دوست داشته باشم.
ازتون خواهش میکنم هر چیزی در مورد کار به عنوان یک مهندس نرم افزار میدونید بگید: شرایط و محیط کار، پروژه ها، کار فردی، پروسه ی آموزشی، ریسک های کار، سختی های کار، درآمد و... و همینطور لطفا بگید که برای ادامه دادن توی بحث نرم افزار آیا رفتن به دانشگاه های بزرگ ایران(تهران، امیرکبیر،صنعتی شریف) مارو توی این مسیر کمک میکنه یا فقط وقت تلف کردن هست؟
آیا مهندسی نرم افزار و کد زدن به گفته ی بعضی ها واقعا طاقت فرساست و توی ذوق آدم میزنه و... ؟ خواهش میکنم جواب بدید. کسی رو ندارم که ازش اینارو بپرسم و تنها انجمنی ک یه مقدار فعال هست هم همینه.
سلام
رشته‌ی کامپیوتر مشتق شده رشته برق که برق هم کاملا ریاضی هستش.
شما برای اینکه برنامه نویس خوبی باشید نیاز با دانش عمیق در رابطه با سخت افزار کامپیوتر و الگوریتم ها و اینکه کلا کامپیوتر از کجا میاد دارین. چون خیلی از مباحث پیچیده حوزه نرم افزار راه حل‌هاش با دانستن این دانش بدست اومده.
برنامه نویسی کاریه که باید بشینی رو صندلی مثل ۹۰ درصد رشته‌های دیگه! اما اصلا خسته کننده نیست و کی گفته که خلاقیتت رو از دست میدی ؟! اتفاقا اگه آدم خلاقی نباشی یا این ذوق رو تو خودت تقویت نکنی به هیچ عنوان نمیتونی بری سمت این رشته!
شرایط و محیط کار که به شرکتی که توش کار میکنی برمیگیرده.
پروژه‌ها هم حداقل تو ایران الگوریتم محور نیستن و داده محورن و توسعه برنامه‌های داده محور شاید دانش عمیق الگوریتمی نخواد اما باید مهندس خوبی باشی تا سیستم ایمن، انعطاف پذیر و قابل توسعه ایجاد کنی.
کار فردی اگه منظور اینه پروژه بگیری انجام بدی که تو ایران سمتش نرو/
آموزش حداقل ۱۰ سال طول میکشه تا حرف واسه گفتن داشته باشی.
ریسک کار یعنی ؟! به سلامتیت قطعا آسیب میزنه در بلند مدت اما با رعایت یه سری اصول میتونی اونها رو کاهش بدی. در هر صورت از فوتبال بازی کردن آسیبش خیلی کمتر!
سختی کار برمیگرده به دوتا چیز: اولی علاقه که اگه نداشته باشی نه پروسه آموزش و نه چالش‌های کاری برات جذاب نیستن و تو جهنم میری که بازم واسه هر رشته ای صدق میکنه.
درآمد از ۱.۵ میلیون بگیر برو بالا. کف درآمدش از کف درآمد پزشکی خیلی کمتره و نهایت درآمدش هم از نهایت درآمد پزشکی خیلی خیلی بیشتر (البته در این حالت کارمند نیستی!)
دانشگاه حتما واسه این رشته نیاز هستش چون اینکه یه کدی بزنی که کار کنه اصلا مهم نیست! چالش‌های نرم‌افزاری اینقدر زیادن که اگه دانش عمیق در کامپیوتر نداشته باشی نمیتونی حلشون کنی.
و مهم تر از همه هیچ مسیری در دنیای برنامه نویسی مشخص نیست و خودت باید راه درست رو با آگاهی و دانش خودت پیدا کنی. پس تو اینترنت کسی به مسئله تو جواب نمیده و خودت به همراه تیمت باید حلش کنی. پس خیلی خیلی مهمه که در کامپیوتر عمیق باشی و این از طریق دانشگاه های معتبر راحت تر بدست میاد.
اصلا کار طاقت فرسایی نیست به شرطی که با حوصله باشی و عاشق کارت. اگه مسیر پیشرفت پروژه رو اشتباه بری به جایی میرسی که میگی خب کل کد رو بریزم دور از اول بنویسم! پس دانش فنی بالا در شروع هر پروژه‌ای حرف اول رو میزنه و هرچی پروژه توسعه پیدا میکنه باید مسیر درست رو با توجه به نیاز پروژه بری وگرنه میری تو باتلاق!
موفق باشی.
هیچ کاربری تا کنون از این پست تشکر نکرده است
با ما تماس بگیرید تا در این مسیر همراهتان باشیم :)
