طراحان طراحی سایت دلایل بسیاری برای منقضی نمودن صفحه طراحی سایت دارند: مشتری طراحی سایت از خرید مطمئن نیست (یا از طراحی سایت های رقیب در حال خریداری نمودن است)، احتمال دارد عملیات رزرو به صورت نیمه کاره رها شود و هرگز نخواهد آن را تکمیل کند و غیره. طراحان طراحی سایت می خواهند که فرد در صورت تمایل به ادامه فعالیت در طراحی سایت بعد از دیدن این پیام، مرحله های را از نخست شروع کنند. اما یک احتمال دیگر نیز هست، اینکه احتمال دارد در این مدت زمان منقضی شدن صفحه سایت برای یک کاربر، مشتری طراحی سایت دیگری آن فعالیت را رزرو کند.
مورد منفی دیگری که در این قضیه هست این است که نیمه رها شدن سبب می شود تا اطلاعات فردی فرد به صورت ناخواسته به اشتراک گذاشته شود. این منقضی شدن و پایان رسیدن زمان فعال صفحه طراحی سایت، قادر است از مشکلات در آینده پیشگیری نماید.
زمان فعال هر صفحه طراحی سایت تنها به طراحی سایت فقط مختص برخی سایت ها نیست. طراحی سایت های بانک، ابزارهای تجاری، و خیلی از اپلیکیشن ها نیز مدت زمانی را برای انجام یک فرآیند معین می سازند.
این پیام منقضی شدن زمان فعال صفحه طراحی سایت، به صورت Pop-Up نمایان می شود. برای اکثر مخاطبان این قضیه اصلا خوشایند نیست. مخصوصا اگر در مرحله حساس و پراهمیتی از معامله و یا خرید خود باشند.
یک تعامل جزئی نامتناسب که هدف خیلی عالی دارد
این الگوی طراحی سایت "به پایان رسیدن وقت فعال صفحه سایت" یک تعامل جزئی است، یک تعاملی که کوچک است ولی خیلی کاربرد دارد. تعاملات جزئی بایست در گروه طراحی سایت خیلی مودر توجه قرار بگیرد و اهمیت این امر از باقی قسمت های یک طراحی سایت مستثنی نیست.
طراحان آمریکایی می خواستند تا از مشتریان طراحی سایت خود در مقابل هکرها و سوءاستفاده گرایان محافظت کنند و این مورد یک هدف بی نظیری برای هر سایت است.
در هر صورت، به نظر می رسد که طراحان سایت توجه بسیاری به این قسمت از تجربه مخاطبان نمی نمایند. هنگامی که کاربر طراحی سایت یا چنین پیامی رو به رو شود، دارای گزینه های محدودی برای ادامه دادن فعالیت خود است.
مشابه به "پایان رسیدن وقت فعال در صفحه طراحی سایت" در دنیای واقعی اتفاق نمی افتد. به طور مثال، زمان که در سوپر مارکت خرید می نمایید، اگر مدت زمان طولانی حضور داشته باشید، سبد خرید شما خالی نمی شود. یا درب منزل شما بعد از اینکه از خانه خارج شدید و مدت زمان طولانی باز نگشتید، قفل نمی شود. یا تلویزیون شما هر 15 دقیقه یک بار پیامی نمایان نمی کند تا مطمئن شود که شما در اتاق حضور دارید.
مدت زمان فعال ماندن صفحه طراحی سایت یک امر عادی است و بدلی از دنیای واقعی ما است. اگر لب تاپ ما می توانست بگوید که چه اشخاص دیگری در حال بازدید این طراحی سایت هستند، شاید بهتر می توانسگروه مخاطبان خود را از هکرها و سوء استفاده گرایان به دور نگاه داریم.
این قضیه هدف عالی را در بردارد. به علاوه، به وسیله این پیام ها می توانیم از نیازهای تجاری خود نیز محافطت می کنیم.
بهبود طراحی این پیام به وسیله دقت روی چارچوب ایجاد این تعاملات کوچک
در چند سال اخیر Dan Saffer، طراحی تعاملات کوچک در طراحی سایت ها را مطالعه کرد و کتابی را تحت عنوان "تعاملات کوچک و جزئی" منتشر کرد. Dan این تعاملات کوچک و جزئی را به 4 قسمت تقسیم نمود: عکس العمل یا بازخورد، اجرا، محرک و قواعد. ما می توانیم از این چهار جزء برای بهبود الگوی طراحی "منقضی شدن صفحه طراحی سایت" نیز استفاده کنیم.
عکس العمل و بازخورد به موردهایی باز می گردد که کاربر از این تعاملات کوچک یاد گرفته است. در این شرایط، یک باکس به مخاطبان نمایش داده می شود و به آن ها می گوید که این صفحه از طراحی سایت دیگر فعال نیست. این پیام به کاربر نمی گوید که کدام مرحله از معامله و خرید ذخیره شده است و به طور مثال، اصلا معلوم نیست که آیا پرواز که کاربر در حال رزرو نمودن آن بود، انجام شده است یا خیر.
تنها دکمه ای که هست، بازگشت به صفحه عمده سایت است. آیا کاربر واقعا دکمه برگشت را می زند؟ مخاطبان دوست دارند در مرحله بعدی چه اتفاقی بی افتد؟ آیا این پیغام لیستی از کارهایی که کاربر قادر است اجرا کند را به او عرضه می دارد؟
اجرا شدن این پیام، به تصمیمات طراحی سایت باز می گردد که کاربر بایست در مرحله بعدی به چه موردهایی دسترسی داشته باشد. در طراحی سایت، از سیستم احراز هویت به کار می رود. هنگامی که یک صفحه از این طراحی سایت منقضی شد و زمانش به پایان رسید، سیستم از حالت احراز هویت به حالت غیر احراز هویت تبدیل می شود، یعنی کاربر مجبور می شود تا مجددا رمز عبور و نام کاربری خود را برای ادامه فعالیت خود در طراحی سایت، وارد کند.
محرک، معین می کند چه زمانی طراحی وب سایت از این تعاملات کوچک استفاده کند. به طور مثال به نظر می رسد که در طراحی سایت، هنگامی که از آخرین بارگیری صفحه سایت حدود 15 دقیقه می گذرد، صفحه منقضی و غیر فعال می شود.
آیا در حالتی که کاربر با ماوس و یا کیبورد نیز کار می کند، بعد از پایان این وقت بایست مجددا فعالیت خود را از سر بگیرد؟
به چه دلیلی 15 دقیقه؟ به چه دلیلی 20 دقیقه نیست؟ به چه دلیلی 40 دقیقه نیست؟ چه اسنادی موجود است که این مدت زمان قادر است خیلی عالی عمل کند؟
آیا این 15 دقیقه از زمان پیش از رزو حساب می شود و یا بعد از رزو نمودن پرواز؟ آیا راه بهتری هست که کاربر از این طراحی سایت دلسرد نشود؟ آیا امنیتی برای اطلاعات آن ها هست؟
اگر مخاطبان بخواهند بعد از انقضای مدت زمان صفحه کاری انجام دهند، آیا این پیغام به آن ها می گوید که نیاز به احراز هویت و بررسی اطلاعات مجددا آن ها است؟
قواعد، نحوه عملکرد این تعامل جزئی را معین می کند. قانون انقضای فعال بودن صفحه طراحی سایت تعین می کند که صفحه از حالت احراز هویت خارج شود تا دسترسی به اطلاعات امکان پذیر نباشد.
آیا این انقضا بایست برای همه مخاطبان طراحی سایت اجرا شود؟ آیا بایست برای هر کاری که کاربر در طراحی سایت انجام می دهد، از او احراز هویت خواسته شود؟
آیا نیاز های یک تجارت نظیر اجرای امنیت و مدیریت فعالیت های جاری، بایست همواره روی تجربه مخاطبان خود فوکوس داشته باشند؟ انقضای صفحه فعال طراحی سایت قادر است مشکل را حل کند؟ آیا طراحی سایت در انجام این عملکرد به نحو احسنت عمل می کند؟
خیلی از این تعاملات کوچک مثل پیام خطا و هشدار، بدون هدف طراحی می شوند. گاهی برنامه نویسان طراحی سایت در برنامه نویسی خود از این تعاملات کوچک استفاده می نمایند و اصلا به تجربه مخاطبان که با این پیام مواجه می شود، فکر نمی نمایند.
گروه های طراحی سایت بایست به این قضیه خیلی توجه کنند و هدف شان بایست روی ایجاد مناسب ترین تجربه کاربری، مفوکوس شود. چارچوب Dan برای این تعاملات کوچک به ما فرصت می دهد تا بهتر روی این قضیه فکر کنیم و طراحی بهتری برای آن تعاملات فراهم سازیم و در نهایت تجربه کاربری شگرفی را به وجود آوریم. با پرتال ساز همراه باشید.
هیچ کاربری تا کنون از این پست تشکر نکرده است
با ما تماس بگیرید تا در این مسیر همراهتان باشیم :)
