یک : برنامه ای که یک بار تولید بشه و دیگه به روز نشه ، درحال حاضر منسوخ هست .

دو : بهتر هستش یکسری ویژگیهای برنامه رو با اصل نرم افزار تطبیق بدیم تا برعکسش .

سه : برنامه ای که مفید باشه در آینده حتما تغییر میکنه .

چهار : برنامه ای که مفید نباشه ، بهتر هستش تا بایگانی بشه .

پنجم : تنها ده درصد از کد هر برنامه ای اجرا میشه .

ششم : بهترین نرم افزارها هم حداقل یک خطا دارند .

هفتم : هرچی نرم افزار گسترده تر بشه ، از منابع سیستم بیشتر استفاده میکند .

هشتم : بی عیبی نرم افزار در زمان دمو رابطه مستقیمی با تصمیم گیری کاربر در مورد انتخابش نسبت به نرم افزار داره و انتخاب اون یعنی سود بیشتر یک شرکت نرم افزاری .

نهم : تا حالا هیچ نرم افزاری تولید نشده که حداقل توی شش ماه اول تمام خطاهای خطرناک اون گرفته بشه .

دهم : خطاهایی که قابل پیدا کردن به راحتی ها نیستن ، در انواع مختلف بی نهایت هستن ، اما خطاهایی که قابل کشف هستن ، تعدادشون محدود هست .

یازدهم : پیجیدگی برنامه باید در حد برنامه نویسی باشه که بعدا باید اون رو نگهداری و در اون کد تغییرات ایجاد کنه .

دوازدهم : برای رفع هر خطا زمان به طور نسبی گرفته میشه .

سیزدهم : زمانی که به کدهایی که نوشتین برای چند ماه نگاه نکنید ، بعد از اون مدت وقتی نگاه میکنید انگار یکی دیگه اون کدها رو برای شما نوشته !

چهاردهم : در هر برنامه کوچکی برنامه های بزرگی درگیر هستند که نتیجه رو به نمایش میگذارند .

پانزدهم : کد نویسی یک نرم افزار رو زودتر شروع کنید چون در اکثر مواقع بیشتر طول میکشه .

شانزدهم : پروژه ای که بدون برنامه ریزی باشه ، سه برابر زمان تعیین شده تموم میشه و پروژه ای که از روی دقت برنامه ریزی شده باشه ، دو برابر طول میکشه .

هفدهم : اضافه کردن برنامه نویس به پروژه نرم افزاری که طول کشیده باعث کندتر شدن پروژه میشود .

هجدهم : یک برنامه هیچ وقت کمتر از 90 درصد کامل نیست ، و بالاتر از 95 درصد کامل هست .

نوزدهم : اگر شما بی نظمی رو در کارتون به صورت خودکار دربیارید ، طبیعتا شما یک بی نظم خودکار میشوید !

بیستم : برنامه ای بنویسید که فقط یک دیوونه بتونه ازش استفاده کنه ! البته همون دیوونه دوست داره که از برنامه استفاده کنه !

بیست و یک : کاربران نمیدونند واقعا از یک برنامه چه توقعی دارند تا زمانی که از اون استفاده کنند .