ابر (Cloud) اغلب مترادف با اینترنت است. شاید به طور دقیق‌تر، زیرساختی است که به اینترنت، یعنی شبکه، کامپیوترها و تا حدی نرم‌افزار قدرت می‌دهد.

ارائه دهندگان کلود زیرساخت‌های متصل به اینترنت را ارائه می‌دهند که می‌توانید برای قدرت بخشیدن به برنامه های خود از آن‌ها استفاده کنید. به عبارت دیگر، ارائه دهندگان کلود نیاز شما به خرید و نگهداری سخت افزار را برطرف می‌کنند.

بسیاری از سازمان‌ها از پلت‌فرم های ابری یا همان کلود، مانند Azure مایکروسافت، AWS آمازون، یا Google Cloud، استفاده می‌کنند تا نه تنها برنامه‌هایی که به صورت خارجی با آن ها رو به رو هستند، بلکه موارد داخلی را نیز قدرت بخشند.

مدل‌های سرویس ابری

سرویس‌های کلود به طور کلی به سه قسمت تقسیم می‌شوند: زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS)، پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS)، و نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS). اخیرا عملکرد به عنوان سرویس (FaaS) و Serverless شیوع بیشتری پیدا کرده‌اند.

تمایز مشترک بین این بخش‌ها مسئولیت شما در قبال نگهداری است، که غالبا به عنوان ماتریس مسئولیت گفته می‌‌شود.

اگر یک محیط on-premises را در نظر بگیریم، شما مسئول همه چیز است، یعنی شما مسئول سخت‌افزار فیزیکی، سیستم عامل، امنیت، برنامه‌ها، و داده‌ها هستید.

IaaS

زیرساخت به عنوان سرویس اولین حرکت به دور از کنترل کامل را نشان می‌دهد که نیاز به مراقبت از مرکز داده‌های فیزیکی، از جمله سیستم عامل زیرساخت هاستینگ مجازی، از شما به cloud vendor، در این مورد مایکروسافت، منتقل می شود. اجزای IaaS معمولا شامل تنظیم و کانفیگ شبکه های مجازی یا VNET، ماشین‌های مجازی، و تا حدودی ذخیره‌سازی می‌باشند.

با استفاده از ماشین‌های مجازی، شما مسئول پچ کردن سیستم عامل مهمان و موارد بالا هستید، با این حال Azure هاست اصلی فیزیکی را مدیریت می‌کند.

PaaS

پلت‌فرم مربوط به سرویس مدیریت سیستم عامل اصلی را از بین می‌برد و سرویس‌های مورد نیاز برای ساخت برنامه های شما را بدون نگرانی در مورد پچ کردن سیستم عامل، نگهداری، آپدیت‌های امنیتی، و غیره فراهم می‌کند. نمونه‌های متداول Azure Web Apps و Azure SQL هستند. در هر دو مورد، مایکروسافت این موارد را به عنوان سرویس‌هایی ارائه می‌دهد که می‌توانید به راحتی کد خود را نیز deploy کنید. cloud vendor همچنین نگران دسترسی‌پذیری است، اگر سخت افزار اصلی خراب شود، vendor به طور اتوماتیک سرویس‌های شما را به سرورهای سالم منتقل می کند.

یک ویژگی مشترک با PaaS این است که شما به طور کلی میزان CPU و RAM مورد استفاده برای سرویس خود را تعریف می‌کنید. به همین دلیل شما صرف استفاده از سرویس یا عدم استفاده از آن کمترین هزینه را متعهد می‌شوید.

FaaS

با Serverless، یا عملکرد به عنوان سرویس، هر گونه مفهوم محاسبه اصولی حذف می‌شود. به عبارت دیگر، شما هیچ RAM یا CPU ای را تعریف نمی‌کنید، در عوض به ازای هر اجرا یا مدت زمان اجرای سرویس پرداخت می‌کنید. اگر سرویس استفاده نشود، هیچ هزینه‌ای پرداخت نمی‌کنید، این امر باعث می‌شود چنین سرویس‌هایی را به به‌صرفه‌ترین گزینه تبدیل ‌کند. برخی از اجزا، مانند Azure Functions یا Azure SQL، می‌توانند serverless یا PaaS باشند، یعنی شما می‌توانید مقدار مشخصی از منابع تهیه شده را داشته باشید یا آن‌ها را کاملا داینامیک داشته باشید.

SaaS

سرانجام نرم افزار به عنوان سرویس یک سرویس کاملا مدیریت شده است. Office 365 یک برنامه SaaS معمولی است. با SaaS، vendor به طور کامل مسئول همه چیز است، از جمله خود برنامه.