در این مقاله نحوه استفاده از تزریق وابستگی در Console Application را با کمک Ninject IoC خواهیم آموخت. Dependency Injection الگویی است که بیان دارد ، object ها مسئولیتی در قبال ساختن وابستگی هایشان (dependencies) ندارند. این روش یک راه برای حذف کدهای-سخت (hard-coded) وابستگی ها، از Object است، و برای جابجا کردن وابستگی های یک Object ، همچنین برای تست کردن و عوض کردن رفتار های run-time کار را راحت می کند .

قبل از فهمیدن Dependency Injection ، این امر نیاز است که شما با دو مورد از ویزگی های برنامه نویسی شی گرا (OOP) آشنا باشید ، Tight Coupling و Loose Coupling .  ما در این جا مرحله به مرحله به آنها خواهیم پرداخت . 

• Tight Coupling :
هنگامی که یک کلاس ، وابسته به یک وابستگی واقعی (concrete dependency) است ، در اینجاست که گفته می شود ، کلاس محکم پیوسته (Tight Coupled) است . یک شی Tight Coupled به اشیا دیگر وابسته است . بدین معنی که ، که در یک برنامه  Tight Coupled در صورت تغییر یک شی ، معمولا نیاز است که اشیاء دیگر نیز تغییر کند .  وقتی برنامه ی ما کوچک است ، این امر زیاد مشکل نیست ، اما در یک برنامه در حد یک شرکت ، این امر بسیار مشکل است که تغییراتی را ایجاد کنیم . 

• Loose Coupling
این بدان معناست که دو تا شی از یکدیگر مستقل هستند و یک شی بدون اینکه وابسته به شی ای باشد میتواند از آن شی استفاده کند . هدف از این طراحی کاهش وابستگی بین عناصر یک سیستم است برای اینکه با تغییر یکی از عناصر برنامه نیازی به تغییر دیگر عناصر برنامه نباشد . 

حال اگر ، بطور مختصر بخواهیم توضیح دهیم ، Dependency Injection الگویی است که اشیاء را تبدیل به loosely coupled میکند . در حالت کلی ، ما شی ای از یک کلاس را در جایی میسازیم که به آن شی نیاز داریم ، و از آن در کلاس های مرتبط استفاده میکنیم .  اما ، DI یک الگویی است که با کمک آن ما یک شی از یک کلاس را خارج از ماژول های سطح بالا یا کلاس های مرتبط به آن ، میسازیم . 

سه نوع از تزریق وابستگی :

1. Constructor Dependency Injection
2. Setter Dependency Injection
3. Interface Dependency Injection


Dependency Injection (DI) Container

Dependency Injection (DI) Container یک کتابخانه (framework) برای ساختن وابستگی ها و استفاده از آنها در زمان درخواست ، است . این ، بصورت خودکار اشیاء را بر مبنای تقاضاها میسازد ، و زمانی که نیاز است از آنها استفاده می کند . و به ما کمک می کند ، که برنامه خود را به مجموعه از قسمت های loosely-coupled و منسجم (highly-cohesive) تقسیم کرده  ، و سپس آنها را بطور خیلی انعطاف پذیر با هم ادغام کنیم . توسط DI Container ، نوشتن کد (write code) ، تست کردن (test) و توسعه (modify) و استفاده چند باره (reuse) از برنامه ما راحت تر میشود . در این مقاله ما از Ninject DI Container استفاده خواهیم کرد.

استفاده از Code :
در Visual Sudio 2015 ، یک پروژه Console Application میسازیم ، پروژه ما ویژگی های زیر را خواهد داشت :

• برای پیاده سازی Dependency Injection از Ninject IoC استفاده شده است .
• برای وارد کردن Entity ها در پایگاه داده یک  generic repository بسازید . 
• اطلاعات را از فایل JSON بخواند و داده ها را  در deserialize ، Entity/Entities کند .
• برای انجام عملیات insert ، از Database First استفاده کردیم .
• الگوی دور ( With Dispose pattern )

اول از هر چیز ، با استفاده از Query های زیر جدول Employee را در پایگاه داده خود ایجاد می کنیم . 

Create Table Employee  
(  
EmployeeId bigint identity(1,1) primary key,  
FirstName nvarchar(50),  
LastName nvarchar(50),  
Email nvarchar(100)  
)  

در Solution چهار پروژه خواهیم داشت :

• DIConsole : یک Console Applilcation که اجرا میشود . این با Ninject IoC همبستگی دارد .
• DI.Data : یک class library است ، که جداول پایگاه داده با فرمت edmx درآنجا وجود دارد . 
• DI.Repo : یک class library است که عملیات insert را برای entityها انجام می دهد .
• DI.Service : یک class library است که با استفاده از Interface با Console Application در ارتباط است .

ارتباطات موجود در این پروژه را میتوانید در زیر مشاهده کنید :



شکل 1 : عملیات گردش کار

همانطور که در شکل 2 نمایش داده شده است ، با استفاده از NuGet Package ، کتابخانه Entity را نصب می کنیم . 

شکل 2 : با استفاده از Nuget Packag ، کتابخانه Entity را نصب کنید . 

فایل edmx را میسازیم و جداول پایگاه داده را در آن درج میکنیم .



شکل 3 : entity های موجود در فایل edmx
 
حال ، اینترفیس IRepository را در پروژه DI.Repo میسازیم . این دوتا Methode Signature دارد - اولی InsertCollection است که در insert کردن مجموعه entity ها استفاده میشود و دیگری Dispose method signature است . کدهای زیر را مشاهده کنید.  

using System.Collections.Generic;  
  
namespace DI.Repo  
{  
    public interface IRepository<TEntity> where TEntity : class  
    {  
        void InsertCollection(List<TEntity> entityCollection);  
        void Dispose();  
    }  
}  

بعد از آن ، در پروژه ای که اینترفیس IRepository را پیاده سازی کرده ایم ، یک کلاس Repository میسازیم .

using DI.Data;  
using System;  
using System.Collections.Generic;  
using System.Data.Entity;  
using System.Data.Entity.Validation;  
using System.Text;  
  
namespace DI.Repo  
{  
    public class Repository<TEntity> : IRepository<TEntity> where TEntity : class  
    {  
        internal DIConsoleEntities context;  
        internal IDbSet<TEntity> dbSet;  
  
        public Repository(DIConsoleEntities context)  
        {  
            this.context = context;  
            this.dbSet = context.Set<TEntity>();  
        }  
  
        public void InsertCollection(List<TEntity> entityCollection)  
        {  
            try  
            {  
                entityCollection.ForEach(e =>  
                {  
                    dbSet.Add(e);  
                });                 
                context.SaveChanges();  
            }  
            catch (DbEntityValidationException ex)  
            {  
                StringBuilder sb = new StringBuilder();  
  
                foreach (var failure in ex.EntityValidationErrors)  
                {  
                    sb.AppendFormat("{0} failed validation\n", failure.Entry.Entity.GetType());  
                    foreach (var error in failure.ValidationErrors)  
                    {  
                        sb.AppendFormat("- {0} : {1}", error.PropertyName, error.ErrorMessage);  
                        sb.AppendLine();  
                    }  
                }  
  
                throw new DbEntityValidationException(  
                    "Entity Validation Failed - errors follow:\n" +  
                    sb.ToString(), ex  
                );  
            }  
        }  
  
        public void Dispose()  
        {  
            GC.SuppressFinalize(this);  
        }  
    }  
} 

IEmployeeService  را در پروژه DI.Service ، برای ارتباط با Console Application  میسازیم .
  

using DI.Data;  
using System;  
using System.Collections.Generic;  
  
namespace DI.Service  
{  
    public interface IEmployeeService : IDisposable  
    {  
        List<Employee> InsertEmployee(List<Employee> employees);  
    }  
}  

interface بالا را در کلاس EmployeeService ، در همان پروژه پیاده سازی میکنیم .

using System.Collections.Generic;  
using DI.Data;  
using DI.Repo;  
  
namespace DI.Service  
{  
    public class EmployeeService : IEmployeeService  
    {  
        private readonly IRepository<Employee> repoEmployee;  
  
        public EmployeeService(IRepository<Employee> repoEmployee)  
        {  
            this.repoEmployee = repoEmployee;  
        }  
  
        public List<Employee> InsertEmployee(List<Employee> employees)  
        {  
            repoEmployee.InsertCollection(employees);  
            return employees;  
        }  
  
        private bool disposedValue = false;  
  
        protected virtual void Dispose(bool disposing)  
        {  
            if (!disposedValue)  
            {  
                if (disposing)  
                {  
                    repoEmployee.Dispose();  
                }  
                disposedValue = true;  
            }  
        }  
  
        public void Dispose()  
        {  
            Dispose(true);  
        }  
    }  
}  

حال ، با پروژه DIConsole  کار خواهیم کرد که ما در آن Ninject را بوسیله NuGet package نصب خواهیم کرد . از  Package Manager Console window استفاده میکنیم .  برای نصب کد زیر را اجرا کنید . 
PM> Install-Package Ninject -Version 3.2.2 

بعد از آن باید Newtonsoft JSON را نصب کنیم . کد زیر را اجرا کنید .

PM>Install-Package Newtonsoft.Json

در  ماژول Ninject کلاس context و  repository را ثبت می کنیم که همین امر ما را در ساختن نمونه ای (instance) از کلاس کمک میکند . کلاس زیر به پروژه  DIConsole اضافه خواهد شد .

using DI.Repo;  
using Ninject.Modules;  
using System;  
  
namespace DIConsole  
{  
    public class EmployeeExportModule:NinjectModule  
    {  
        public override void Load()  
        {  
            Bind(Type.GetType("DI.Data.DIConsoleEntities, DI.Data")).ToSelf().InSingletonScope();  
            Bind(typeof(IRepository<>)).To(typeof(Repository<>)).InSingletonScope();  
        }  
    }  
} 

 یک کلاس عملیاتی (opration class) برای فراخوانی متد insert از سرویس employee ، میسازیم . در اینجا ، ما از نمونه ای که توسط DI برای IEmployeeService  ساخته شده است ، استفاده خواهیم کرد . 
این کلاس یک متد با نام LoadEmployeeJson دارد که وظیفه خواندن اطلاعات از فایل JSON و  deserialize کردن داده ها در مجموعه Employee را دارد .

using DI.Data;  
using DI.Service;  
using Newtonsoft.Json;  
using Ninject;  
using System;  
using System.Collections.Generic;  
using System.IO;  
  
namespace DIConsole  
{  
    public class EmployeeExportOperation :IDisposable  
    {  
        private readonly IEmployeeService employeeService;  
  
        public EmployeeExportOperation(IKernel kernel)  
        {  
            employeeService = kernel.Get<EmployeeService>();  
        }  
  
        public void SaveEmployee()  
        {  
            List<Employee> employees = LoadEmployeeJson();  
            employeeService.InsertEmployee(employees);  
        }  
        private List<Employee> LoadEmployeeJson()  
        {  
            using (StreamReader streamReader = new StreamReader("employee.json"))  
            {  
                string json = streamReader.ReadToEnd();  
                List<Employee> employees = JsonConvert.DeserializeObject<List<Employee>>(json);  
                return employees;  
            }  
        }  
        private bool disposedValue = false;   
  
        protected virtual void Dispose(bool disposing)  
        {  
            if (!disposedValue)  
            {  
                if (disposing)  
                {  
                    employeeService.Dispose();  
                }  
                disposedValue = true;  
            }  
        }  
  
        public void Dispose()  
        {              
            Dispose(true);             
        }   
    }  
} 

حال ،  متد Main از کلاس Program را برای فراخوانی متد saveEmployee از EmployeeExportOpertion را بروزرسانی می کنیم .

 

using Ninject;  
  
namespace DIConsole  
{  
    class Program  
    {  
        static void Main(string[] args)  
        {  
            IKernel kernal = new StandardKernel(new EmployeeExportModule());  
            EmployeeExportOperation employeeExportOperation = new EmployeeExportOperation(kernal);  
            employeeExportOperation.SaveEmployee();  
            System.Console.ReadKey();  
        }  
    }  
}  

حال برنامه را اجرا میکنیم و خروجی را میبینیم . 



آموزش سی شارپ